English
EspañolBlue-Sky Safety Glass - แสวงหาคุณภาพและคัดสรรสินค้าคุณภาพสูง
บ้าน / ข่าว / ข่าวอุตสาหกรรม / กระจกฉนวนประหยัดพลังงานมีสารเคลือบ Low-E ประเภทใดบ้าง และแตกต่างกันอย่างไร
สารเคลือบ Low-E ซึ่งจำเป็นต่อการเพิ่ม กระจกฉนวนประหยัดพลังงาน มีสองรูปแบบหลัก: เคลือบแข็ง (ไพโรไลติก) และเคลือบอ่อน (สปัตเตอร์) แต่ละประเภทมีจุดประสงค์ที่แตกต่างกันและแสดงถึงความทนทาน การใช้งาน และประสิทธิภาพที่แตกต่างกัน
เคลือบแข็ง (ไพโรไลติก) การเคลือบ Low-E:
มีการเคลือบสารเคลือบ Low-E แบบแข็งในระหว่างกระบวนการผลิตแก้วเพื่อเพิ่มความทนทานและเหมาะสำหรับการใช้งานภายนอก โดยทั่วไป โลหะออกไซด์ เช่น ดีบุกออกไซด์ จะถูกหลอมลงบนพื้นผิวแก้วในขณะที่ยังอยู่ในสถานะหลอมเหลว กระบวนการนี้จะสร้างการเคลือบที่คงทนบนตัวกระจกเอง
สารเคลือบแข็งมีความทนทานและสามารถทนต่อการสัมผัสกับองค์ประกอบภายนอก ทำให้เหมาะสำหรับพื้นผิวภายนอกของหน้าต่างบานเดียวและกระจกฉนวน (IGU) ความทนทานช่วยให้มั่นใจได้ถึงอายุการใช้งานที่ยาวนานและลดความเสี่ยงต่อความเสียหายระหว่างการจัดการและการติดตั้ง
สารเคลือบ Low-E แบบเคลือบแข็งมีความทนทานมากกว่า แต่มีแนวโน้มที่จะมีระดับการปล่อยรังสีต่ำกว่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับสารเคลือบชนิดอื่น ความแตกต่างนี้ส่งผลต่อคุณลักษณะด้านประสิทธิภาพ โดยเฉพาะในแง่ของการสะท้อนอินฟราเรดและการควบคุมการถ่ายเทความร้อน
เคลือบอ่อน (สปัตเตอร์) เคลือบ Low-E:
ในทางตรงกันข้าม การเคลือบแบบ Soft Coat Low-E จะถูกเคลือบในห้องสุญญากาศหลังจากที่แก้วถูกสร้างขึ้น วิธีนี้ช่วยให้เคลือบชั้นโลหะได้ละเอียดยิ่งขึ้น ซึ่งมักประกอบด้วยเงินหรือโลหะมีค่าอื่นๆ ส่งผลให้การสะท้อนแสงอินฟราเรดดีขึ้น
โดยทั่วไปแล้วการเคลือบแบบอ่อนจะใช้บนพื้นผิวด้านในของกระจกด้านนอกของ IGU แบบเคลือบสองชั้นหรือแบบเคลือบสามชั้น แม้ว่าจะให้ประสิทธิภาพการระบายความร้อนที่ดีเยี่ยม แต่ความละเอียดอ่อนมักต้องการการปกป้องในรูปแบบของชั้นเพิ่มเติมหรือโครงสร้างกระจกลามิเนต
ข้อดีของการเคลือบ Softcoat Low-E คือให้การควบคุมการแผ่รังสีที่เหนือกว่า ทำให้สามารถสะท้อนแสงรังสีอินฟราเรดในระดับที่สูงขึ้น คุณสมบัตินี้ทำให้มีประสิทธิภาพมากทั้งในฤดูหนาวและฤดูร้อน ลดการสูญเสียความร้อนในฤดูหนาว และลดความร้อนที่ได้รับในฤดูร้อน
